What I will be 10 years from now ?
Ito ay isang topic sa mga essay na sinagutan ko nung ako'y 3rd year high school pa lamang, di ko maintindihan sa prof ko bakit yun ang kayang naisip ipa - seatwork sa amin siguro excited sya sa kung anu magiging kami sa aming hinaharap o kung meron b talaga kami hinaharap, kung sa bagay english titser kasi s'ya kaya understood na meron talagang mga essay, okey lang sana kung ang topic ng essay eh " What I did Last Summer Vacation" o kaya naman " How do I spend my Christmas vacation " pero this time out the blue bigla na lang niya binigay ang topic na " What I will become 10 years from now " ayun na, hayop! kahit paborito ko ang essay kesa identification at multiple choice na seatwork pero kung ang topic tungkol sa future e wala ko ideya, sino ba kami para alamin ang kinabukasan namin? kaya nga napaisip ako ng husto sa kung anu ba talaga gusto ko maging, sandali ko ng isip at sa sandali pa ay wala pa rin pumapasok sa isip ko, madiin ko hinwakan ang ballpen ko na 10 minuto na ang tanging nakasalut pa lamang sa 1 whole sheet intermediate eh ang aking buong pangalan year,date at ang pamagat na nakabold sa dami beses ko inulit ulit ang mga letra.Dahil di ko alam kung paano kung talaga sisimulan ang pag fore-cast ng aking hinaharap yoko naman maging bias sa sarili ko na magiging mayaman ako at mapapangasawa ko ng maganda, kaya sumilip ako sa papel ng katabi ko si vergel na tila nagiisip din ng malalim di ko naalala ang sinulat nia dahil maiksi lang, siguro hindi na siya nagpaligoyligoy sa kanyang kinabukasan, salamat sa kanya at naumpisahan ko na ang akin essay, dahil natutunan ko ang katagang "cheating is learning" hanggang sa nagsimula nko mag-sulat, sinulat ko lang yung sakto lang sinabi ko lang na magtatapos ako ng kolehiyo makakahanap ng matinong trabho at mag kakaron ng tahimik n buhay yun at kung anu-anu pa.. payak nga lang tinapos ko ang aking essay na katagang maging maligaya.
Pero anu na nga ba kami matapos ang ang sampung taon, kung bibilang 2010 minus 2005 equals 5 year so limang taon na ang nakalipas, galing ko sa math no, 50% pa lang dun sa sinulat ko ay nagawa ko at yung 50% lang siguro talaga dun ay pangarap lang talaga o kathang isip ko lang marami din samin ang nakapagtapos at my trabaho na ang iba naman ay patuloy pa rin sa pag-aaral, meron pa tayong limang taon para tumparin ang ating mga sinulat na nilipas na ng panahon.
At sa mga panahon pa na lilipas alam ko meron tayong mga puwang sa bawat isa di niyo maikakaila yun,meron isang lubid na nagdudugtong na kahit san man tayo mapadpad, ang lubid ang nagbibikis sa atin tanda na tayo ay minsan nagkasama, kalakip nito ang mga pangarap na atin binuo kahit ang iba ay di na nagkikita ang lubid ang magpapaalala sa atin parati na kahit anu mangyari naging parte kami ng buhay mo at kayo'y nagin parte ng buhay ko. Oo lilipas ang panahon pero ang mga bagay na sinulat natin sa isang kapirasong papel noon ay nagsilbing gabay sa atin at sa kung anu man ang dalhin ng hinaharap ngayun bukas kamay ko tatanggapin, sapagkat parati tayo nakatingin higit pa sa kung anu kaya na natin maabot, na kung iisipn mo ay magagawa mo, tulad ng isang essay nagtatapos lahat sa isang tuldok.Sinulat ko to bilang tanda na hindi ko kayo nakalimutan at sa tagalog dahil medyo mahirap i-ingles ang aking galak. Hanggang sa muli...
A Hand To Reach
Remember when I told you I’m having hard time and life is rough and unforgiving for me? All I get is deep sigh – and as we always do, we wondered in space.
I never thought that will be the last time we ever talked. Sickness slowly consuming you .
Every night is a fight for you get through to another day.
watching you in pain and can’t do anything is painful what more for you.
Nights gets even darker for us as days passes by what more for you.
I never thought that will be the last time we ever talked. Sickness slowly consuming you .
Every night is a fight for you get through to another day.
watching you in pain and can’t do anything is painful what more for you.
Nights gets even darker for us as days passes by what more for you.
Until that faithful day that final moment, that final hour when you reaching your weak hand at me and I quickly grab it, as soon as I touch your hand I feel how sickness made you so weak that I could only feel your bone but I felt the heat- I remember that heat when I was a kid it took me back from the days when you still holding my tiny hands and I was slapping your palms.
I fuckin’ wished from that time that I could do anything to ease the pain, I realized that life is indeed rough and unforgiving but Good Lord has better plan, seen enough that he don’t want you to suffer anymore what more for HIM.
Eighteen years with you was great and the best part and will always be.
And for Eighteen years to come I’ll bringing the lessons I that I’m still trying to learn until now.
I’m still not used of being without you ,
I guess it’s the absence of the person that makes you want her more and made you realize the significance.
Maybe, next time I’m going to reach for your hand.
I know we lived in borrowed life and life is fragile that’s too precious to waste, I’m always great that I exist into to this borrowed world .
and I’ll be counting days and nights till I’m with you………
And for Eighteen years to come I’ll bringing the lessons I that I’m still trying to learn until now.
I’m still not used of being without you ,
I guess it’s the absence of the person that makes you want her more and made you realize the significance.
Maybe, next time I’m going to reach for your hand.
I know we lived in borrowed life and life is fragile that’s too precious to waste, I’m always great that I exist into to this borrowed world .
and I’ll be counting days and nights till I’m with you………
REAL MEN ARE LIKE THIS! Dapat Lang!
............tunay na lalake ganito.
We guys don't care if you talk to other guys.
We don't care if you're friends with other guys.
But when you're sitting next to us,
and some random guy walks into the room and you jump up and tackle him,
without even introducing us, yeah, it pisses us off.
It doesn't help if you sit there and talk to him for ten minutes
without even acknowledging the fact that we're still there.
We don't care if a guy calls or texts you,
but at 2 in the morning, we do get a little concerned.
Nothing is that important at 2 a.m.
That it can't wait till the morning.
Also, when we tell you you're pretty / beautiful / gorgeous/ cute / stunning,
we freaking mean it.
Don't tell us we're wrong.
We'll stop trying to convince you.
The sexiest thing about a girl is confidence.
Yeah, you can quote me.
Don't be mad when we hold the door open.
Take advantage of the mood I'm in.
Let us pay for you! Don't feel bad.
We enjoy doing it. It's expected.
Smile and say 'thank you.
We don't care if you're friends with other guys.
But when you're sitting next to us,
and some random guy walks into the room and you jump up and tackle him,
without even introducing us, yeah, it pisses us off.
It doesn't help if you sit there and talk to him for ten minutes
without even acknowledging the fact that we're still there.
We don't care if a guy calls or texts you,
but at 2 in the morning, we do get a little concerned.
Nothing is that important at 2 a.m.
That it can't wait till the morning.
Also, when we tell you you're pretty / beautiful / gorgeous/ cute / stunning,
we freaking mean it.
Don't tell us we're wrong.
We'll stop trying to convince you.
The sexiest thing about a girl is confidence.
Yeah, you can quote me.
Don't be mad when we hold the door open.
Take advantage of the mood I'm in.
Let us pay for you! Don't feel bad.
We enjoy doing it. It's expected.
Smile and say 'thank you.
Kiss us when no one's watching.
If you kiss us when you know somebody's looking, we'll be more impressed.
You don't have to get dressed up for us.
If we're going out with you in the first place,
you don't have to feel the need to wear the shortest skirt you have
or put on every kind of makeup you own.
We like you for who you are and not what you are.
Honestly, i think a girl looks more beautiful when she's just in her pj's.
Or my t-shirt and boxers, not all dolled up.
Don't take everything we say seriously.
Sarcasm is a beautiful thing. See the beauty in it.
Don't get angry easily.
Stop using magazines/media as your bible.
Don't talk about how hot Chris Brown, Brad Pitt, or Jesse McCartney is in front of us.
It's boring, and we don't care. You have girlfriends for that.
Whatever happened to the word 'handsome / beautiful',
I'd be utterly stunned by a girl who greeted me with 'Hey handsome!'
instead of 'Hey baby / stud / cutie / sexy' or whatever else you can think of.
On the other hand I'm not saying I wouldn't like it either ; )
Girls, I cannot stress this enough:
If you aren't being treated right by a guy, dont wait for him to change!!!
Ditch his sorry butt, disgrace to the male population
and find someone who will treat you with utter respect.
Someone who will honor your morals.
Someone who will make you smile when you're at your lowest.
Someone who will care for you even when you make mistakes.
Someone who will love you, no matter how bad you make them feel.
Someone who will stop what they're doing just to look you in the eyes and say, 'I love you'...and actually mean it.
Give the nice guys a chance.
Guys repost this if you agree.
Girls repost this if you think it's cute.
Every Guy who isn't a jerk will agree with this,
so we hope that all the girls that read this will repost this.
Ditch his sorry butt, disgrace to the male population
and find someone who will treat you with utter respect.
Someone who will honor your morals.
Someone who will make you smile when you're at your lowest.
Someone who will care for you even when you make mistakes.
Someone who will love you, no matter how bad you make them feel.
Someone who will stop what they're doing just to look you in the eyes and say, 'I love you'...and actually mean it.
Give the nice guys a chance.
Guys repost this if you agree.
Girls repost this if you think it's cute.
Every Guy who isn't a jerk will agree with this,
so we hope that all the girls that read this will repost this.
- Brewrats notes
Ang mga Keso Lines na aking pinaskil sa Facebook
....ito ay compilation na malulufet na keso line,.feel free to use it, copy paste lang.
Gusto ko maging karpintero,
Para gumawa ng tulay papunta sa puso mo.
Huwag kang mag-alala kung di ka para sa kanya,
Baka para sa akin ka.
If I had a million booger ,
I'll still pick you.
Itutuwid ko ang landas mo para sa akin ka ,
didiretso.......
Baliw man ako paningin,
Subukan mong tumitig sakin,
Siguradong mababaliw ka rin.
Okey lang masubsub,
Basta sakto sa labi mo!
Di bale ng kumain ng naka-kamay,
Basta kamay mo ang gamit.
Maging Cactus ka man,
Handa ako masaktan mayakap ka lang..
Para kang ice cream,
Sweet nga malamig naman.
Bago mo sabihin ayaw mo SAKIN,
Tanong mo muna kung gusto KITA.
Kahit alam ko Lamang ako sa Kanya,
Meron pa rin siya na wala AKO..
IKAW........
You Justify My Existence ......
Ikaw ang dahilan kung bkit ako naririto,
Kung hindi kita nakilala, hindi ako mabubuhay,
At kung mamatay man ako ng hindi kita nakilala,
Hindi ako mamatay,
Dahil hindi naman ako nabuhay.
- Brewrats fan page.
Ang Buhay sa Simple kasama Kayo hehe!!
" Para sa mga taong naging nakasalamuha ko . Kung totoong matino kang tao, na kahit sino pang Gagong makasama mo, kaya mong ituwid ang buhay mo. "
Ang Malupet na Grad Speech by Marco Amata This speech was delivered by a La Sallian engineer in one of the graduation ceremonies at the UP College of Engineering.
Ngayong araw na ito, sa ating pagtatapos, mayroon akong dalang Transcript of Record. Ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito ay nag-aral sa De La Salle University. Sa unibersidad na ito, kapag ikaw ay isang undergraduate, may ID number na nagsisimula sa “94” at pataas, kung lumipas ang isang buong schoolyear at umabot ka sa 15 units na bagsak, masisipa ka sa paaralan.
Ang transcript na hawak ko ay mayroong 27 units ng bagsak. 12 sa mga ito ay tinamo ng estudyante sa iisang schoolyear lang. Ang isang subject ay kadalasang may bigat na 3 units. Kung iisiping mabuti, isang subject na bagsak na lang ay pwede na masipa ang estudyanteng may-ari ng transcript na ito.
Ang speech na ito ay hindi ko ginawa para i-acknowledge ang paghihirap ng ating magulang sa pagpapaaral natin. Hindi ko din ito ginawa para maghayag ng political statement, o kumbinsihin kayo na huwag umalis sa bansa at tulungan itong maka-ahon. Ang speech na ito ay para sa mga normal na estudyante na kagaya ng may may-ari ng transcript na hawak ko, dahil madalas, wala talagang paki-alam ang unibersidad sa mga achievements nila. May mga awards na gaya ng “Summa Cum Laude”, “Best Thesis Award” at “Leadership Award.” Pero ni minsan, hindi pa ako nakakakita ng unibersidad na nagbigay ng “Hung on and managed to graduate despite nearly getting kicked-out during his academic stay” award.
Maaaring isang malaking kagaguhan ang konseptong ito para sa karamihan. Bakit mo pararangalan ang isang estudyanteng bulakbol, bobo, tamad o iresponsable? Hindi ba dapat isuka ito ng unibersidad? Ito yung mga tipo ng estudyanteng walang ia-asenso sa buhay, hindi ba?
Ayun. Natumbok niyo.Iyun na nga ang dahilan.
Madalas, pag ang isang estudyante ay may pangit na marka sa paaralan, lalong-lalo na sa kolehiyo, nakakapanghina ito ng loob. Nandiyan yung tatamarin ka mag-aral, nandyan yung iisipin mo “Ano pa kayang trabaho ang makukuha ko? Call center na naman o clerical? Ba’t kasi ang bobo ko. Kung matalino lang ako, sana, sa Proctor and Gamble ako, o kung saang sikat na kumpanya.”
Mas mahirap ang dinadaanan ng mga estudyanteng bumabagsak. Kahit na sabihin mong kasalanan nilang bumabagsak sila, hindi ninyo alam kung ano ang pakiramdam ng ganun. Madaling sabihin na “Kaya mo yan, mag-aral ka lang,” pero alam ba natin talaga ang sinasabi natin?
Kapag ang isang estudyante ay bumabagsak sa unibersidad, nandiyan yung tatawanan niya lang yan. O di kaya naman, ipagmamalaki niya pang “TAKE 5 NA KO!!!” o “Pare, magpi-PhD na ako sa Anmath3/Calculus/etc.” Pero hindi alam ng mga isang Summa Cum Laude kung ano ang nasa isip ng isang normal na estudyante sa tuwing matutulog ito at alam niyang pag-gising niya, kailangan niya na naming ulitin ang isang subject na nakuha niya na sa susunod na term.
Kahit kalian, hindi naging problema sa “Star Student” na sabihing “Nay, bagsak ako.” at hindi kailanman sumagi sa isip nila na “Paano kaya kung sa walang-pangalang kumpanya lang ako makapagtrabaho?” Dahil sigurado sila sa kinabukasan nila.
Huwag na tayong maglokohan. Grades are everything. Kahit bali-baligtarin mo iyan, hindi magiging patas ang mga kumpanyang kumukuha ng fresh graduates para magtrabaho sa kanila. Minsan din naman, nadadaan sa palakasan, pero ganun pa din. Kung hindi ka academically good, wala kang patutunguhan. Kung hindi man yun, mas mahirap yung dadaanan mo para lang makaa-abot sa prestihiyosong posisyon.
Kaya ngayong graduation, ang speech na ito ay inaaalay ko para sa mga estudyanteng lumpagpak, muntik-muntikanan nang masipa o yung lahat ng paraang pwede, ginawa na para lang makatapos. Gagawin kong patas ang mundo para sa inyo kahit isang araw lang. Kahit ano pa ang sabihin ng ibang tao, kesyo kasalanan mo man na pangit ang marka mo o muntik ka nang makick-out, saludo ako sa hindi mo pagtigil sa pag-aaral. Saludo ako na may lakas ka ng loob na harapin pa rin ang mundo kahit alam mong hindi ito magiging patas sa iyo. Saludo ako na kahit pangit ang transcript mo, taas-noo ka pa rin ngayong graduation at proud na proud sa sarili mo.
Ano ngayon ang mangyayari sa mga graduates pagkatapos nitong graduation? Ayoko nang puntahan yung pwedeng mangyayari sa mga Cum Laude. Baduy. Alam mo namang me patutunguhan ang buhay nila e. Pero dun sa mga lumagpak, ano ang meron?
Maaring makakuha kayo ng mediocre na trabaho lang. Pwede ka rin swertehin, baka makapagtrabaho ka sa magandang kumpanya. Madami pang pwedeng mangyari. Huwag kayong mawalan ng pag-asa. Kung nung college, nagtiyaga kayo e ba’t titigilan niyo yung pagti-tiyaga ngayon?
Pwede ring ganito: Mag-aral ka ulit. Ipakita mo sa kanila na kung sipagin ka lang, malayo ang mararating mo. Subukan mong patunayan sa kanila na kapag pinilit mo, kaya mo ring abutin yung naabot nila. Na hindi ka bobo, kundi tinamad ka lang.
Baka sabihin ninyo, drowing lang ako.
I’ve been on both sides. Naranasan ko na ring lumagpak, at muntikan na din akong masipa. Naranasan ko na na umulit ng 4 na beses sa iisang subject. Naranasan ko na na masumbatan ng magulang, kapatid at kung sino-sino pang propesor na walang pakialam sa pakiramdam ng estuyante. Naranasan ko nang hindi makatulog ng maraming gabi sa pagiisip kung paano ko na naman sasabihin sa magulang ko na may bagsak na naman ako. Kaya alam ko ang pakiramdam ninyo.
Akin ang transcript na ito.
Pagkagraduate ko ng college, ano ang ginawa ko? Eto. Nagtrabaho muna ng konti, tapos aral ulit. Kuha ng Masteral sa kurso ko. Hindi para sa trabaho o kung ano man. Kundi para patunayan sa sarili ko na noong mga panahong bumabagsak ako, tinatamad lang ako.
This is a rebellion. I raise my middle finger to every professor, over-achiever, naysayer and detractor that told me that I can’t make it. I raise my middle finger to every valedictory or graduation speech that only gratifies the university, those who were achievers in school or those who gratify the country when it’s supposed to be the graduate’s moment of glory. You are supposed to acknowledge EVERYONE. Even those who failed many times.
Kaya sa inyong mga graduates na medyo hindi maganda ang marka, para sa inyo ito. Kung kinaya ko ito, kaya niyo rin to. Imposibleng hindi
- Ito ay mula sa Email ko para sa lahat na nag -aaral . Sana noon ko pa nabasa to pra di rin ako naka-graduate.>.<
- Ito ay mula sa Email ko para sa lahat na nag -aaral . Sana noon ko pa nabasa to pra di rin ako naka-graduate.>.<
Subscribe to:
Posts (Atom)
